Honorowy Obywatel Gminy Nowy Targ
Podczas sesji Rady Gminy Nowy Targ- jednogłośnie została podjęta uchwała o przyznaniu tytułu Honorowy Obywatel Gminy Nowy Targ Jerzemu Lgockiemu, pochodzącemu z Łopusznej pułkownikowi pożarnictwa i majorowi rezerwy WP.
Z inicjatywą nadania tego tytułu wystąpił Prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Pamięci Strażackiego Ruchu Oporu „Skała” oraz Naczelnik Ochotniczej Straży Pożarnej w Łopusznej.
Honorowy Obywatel Gminy Nowy Targ- Jerzy Lgocki
Jerzy Kamil Andrzej Lgocki, urodzony 31.10.1893 r. w Łopusznej, był synem Aleksandra Lgockiego, dziedzica dóbr ziemskich, i Anieli Szczytnickiej, nauczycielki i kierowniczki szkoły w Łopusznej. W 1900 r. rodzina przeniosła się do Nowego Targu, gdzie Aleksander pełnił funkcję wicemarszałka powiatu. Jerzy Kamil Andrzej Lgocki kształcił się w C.K. Gimnazjum w Nowym Targu, a potem w C.K. Gimnazjum Św. Jacka w Krakowie, gdzie zdał maturę. Następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim.
Podczas I wojny światowej służył jako podporucznik w C.K. Armii, walcząc na froncie rosyjskim i włoskim. Po zakończeniu działań wojennych, w 1918 r., Lgocki zaangażował się w organizację Polskiej Organizacji Wojskowej na powiat nowotarski. W listopadzie tego samego roku dowodzony przez niego oddział wkroczył na teren Orawy, zajmując trzy orawskie wioski. Lgocki brał również udział w konferencji w Dolnym Kubinie, mającej na celu nawiązanie stosunków ze stroną słowacką.
Po I wojnie światowej Lgocki kontynuował służbę wojskową, walcząc w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. W 1921 r. zorganizował ochotniczą baterię artylerii, z którą walczył podczas III powstania śląskiego. Po odejściu z wojska, Lgocki związał się z pożarnictwem, rozpoczynając służbę w powiecie mieleckim i pełniąc funkcję powiatowego komendanta Związku Strzeleckiego „Strzelec”.
W 1931 r., po rozwiązaniu reprezentacji miasta Jasła, Lgocki został powołany na stanowisko Komisarza Rządowego. W 1935 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Związku Straży Pożarnych RP. W 1937 r. został dowódcą II Oddziału Warszawskiej Straży Ogniowej. Podczas II wojny światowej, Lgocki aktywnie włączył się w obronę Warszawy. W 1939 r. został wybrany Komendantem Głównym Strażackiego Ruchu Oporu „Skała” – konspiracyjnej organizacji zrzeszającej strażaków na terenie całego okupowanego kraju.
Lgocki został aresztowany pod koniec 1943 r. lub na początku 1944 r. i więziony na Pawiaku, a następnie w obozach koncentracyjnych Stutthof i Neuengamme, gdzie zmarł 25.01.1945 r. Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości, Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I Klasy, Medalem Pamiątkowym za udział w wojnie 1918-1921 oraz odznaką pamiątkową 2. Baterii Artylerii Górnośląskiej.
Czytaj także: